Proces podejmowania decyzji inwestycyjnej 1

Na czym polega podejmowanie decyzji inwestycyjnej?

Pierwszym etapem procesu podejmowania decyzji inwestycyjnej jest zdefiniowanie celu, kolejnym to określenie horyzontu czasowego poziomu akceptowanego ryzyka. Na tej podstawie inwestor może dokonać podstawowej analizy.

Podejmowanie decyzji inwestycyjnej dotyczącej zakupu funduszy może być procesem skomplikowanym lub uproszczonym w zależności od zakresu analiz przeprowadzonych przez inwestora. Poniżej przedstawione zostało podejście podstawowe, które ma za zadanie wyjaśnić najbardziej bazowe kwestie podejmowania decyzji co do inwestycji w fundusz.

Zdefiniowanie celu inwestycyjnego

Poprzez próbę zdefiniowania celów inwestycyjnych inwestor odpowiada sobie na pytanie po co realizuje daną inwestycję.

Cel powinien być określony w sposób jasny i jednoznaczny. Nie powinien to być cel ogólny (typu „więcej pieniędzy”). Przykładem konkretnego celu będzie np. na emeryturę, na wymarzone wakacje w Amazonii, na mieszkanie dla dziecka lub jego część itp. Cele nie powinny być ze sobą mieszane, ale traktowane osobno.

Zdefiniowanie horyzontu czasowego inwestycji

Inwestor powinien przeanalizować swoje możliwości inwestycyjne, biorąc pod uwagę bieżące wydatki i inne. Wybranie długiego okresu inwestycyjnego oznacza, iż inwestor akceptuje możliwe wahania wartości inwestycji podczas tego okresu, ale powinien osiągnąć wysoki zwrot z zainwestowanego kapitału na koniec okresu.

Zdefiniowanie akceptowanego poziomu ryzyka

Inwestor powinien określić swoją tolerancje ryzyka, czyli w uproszczeniu odpowiedzieć sobie na pytanie jaką kwotę może stracić ze względu na swoją sytuację finansową, wiek, sytuację rodzinną. Inwestor powinien rozumieć jaka strata nie będzie wpływać na funkcjonowanie jego psychiki.

Analiza

Najważniejszym z trzech powyższych kwestii wydaje się być problem oceny akceptowalnego ryzyka (czyli poziomu awersji do ryzyka). Inwestor jednak powinien rozpocząć od określenia dwóch pierwszych kwestii, czyli określenie celu inwestycyjnego i horyzontu czasowego, które można określić w miarę obiektywnie. Określenie poziomu ryzyka w dużej mierze jest subiektywne i zależy od oceny psychiki inwestora.